- zəncirli
- chained
Məktəblilər üçün Azərbaycanca-İngiliscə lüğət. 2014.
zəncirli
Look at other dictionaries:
əncirli — sif. 1. Əncir ağacları olan. Mən səni çox görmüşəm cavanlıq çağlarında; Bol əncirli, üzümlü Novxanı bağlarında. S. Rüst.. Kərim bəy burada, bu əncirli həyətdə nəvəsini məşğul edən bir şey olduğunu duydusa da, üz vurmadı. M. C.. 2. Tərkibində,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəncirli — sif. 1. Zənciri olan. Zəncirli saatlar, üstü almazlı; Toqqalar altunlu, qumro qotazlı. H. K. S.. 2. Zəncirlə bağlanmış, zəncir vurulmuş. Zəncirli it. // Əl ayağında zəncir olan. Zəncirli dustaq. – Sənin yaratdığın zəncirli qullar; Ağzını bir dəfə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Karasu — 1 Original name in latin Karasu Name in other language Kalasu, Kalasu Xiang, Karasu, Karasu Xiang, Karasu, Qarasu, ka la su, ka la su xiang, арасу State code CN Continent/City Asia/Kashgar longitude 43.84694 latitude 82.18972 altitude 981… … Cities with a population over 1000 database
dərzəncir — f. zəncirlə bağlı; zəncirdə, zəncirli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zəncirbənd — f. 1)zəncirlə bağlanmış; zəncirli; 2) buxovlu, qandallı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
diplum — <fr. əsli yun.> 1. Ali və ya xüsusi orta məktəb qurtarmaq, habelə bir ad və ya elmi dərəcə almaq haqqında şəhadətnamə. Ali məktəb diplomu. Elmlər namizədi diplomu. – Nəriman inşaat mühəndisi diplomunu alan günün sabahı Kərim bəy yaxın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
keşişsifət — sif. Keşiş kimi uzun saqqalı olan; görünüşcə, qiyafəcə keşişə oxşayan. Hamı boynu zəncirli, keşişsifət, uzun çalsaqqal, qarapaltar kişinin ağzından çıxacaq hökmün necə olacağına müntəzir idi. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nişan — is. <fars.> 1. Əsər, əlamət, iz. Vidadi xəstəni gəl indi tanı; Hanı o sən görən şəklü nişanı? M. V. V.. Amma sənin itəcəkdir ad sanın; Qalmayacaq yer üzündə nişanın. A. S.. Coşqun irmaq kənarında; Nə qızlardan bir nişan var; Nə oğlanlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
növbətçi — is. 1. Növbədə durub qarovul çəkən; keşikçi, qarovulçu. Növbətçi postu. – Sarxan dəmiryol stansiyası növbətçisinin evindən çıxıb aşağı endi. M. Hüs.. Təpənin lap üstünə çatarkən növbətçidən bir əsər görmədi. H. N.. 2. sif. Növbə ilə hər hansı bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qandallı — sif. Əl və ayaqlarına qandal vurulmuş; buxovlu, zəncirli. Araz dəhlizdəki ayağı qandallı dustaqlara baxırdı. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəncirbənd — is. <fars.> Zəncirlə bağlı, zəncirə vurulmuş, zəncirli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
